Het zal mij nooit overkomen. Hoe kunnen mensen nu hun juwelen verliezen op het strand of in zee.

Dit is vaak de eerste reactie van strandgasten die een antwoord kregen van Blankenbergse Strandvondsten op de vraag wat er zoal te vinden is op het Blankenbergse strand.

De dag dat ze natuurlijk zelf iets kost- of dierbaars verliezen op het strand, ze zelf slachtoffer worden en hun zorgeloze vakantiedag dreigt te eindigen in mineur vervaagt de stelling ‘het zal mij niet overkomen’ snel en start de zoektocht naar de metaaldetectorist die voor hen het kostbare goed kan terugvinden.

Op zaterdag 24 augustus 2019 was het opnieuw prijs. Ik was nog niet goed en wel aanwezig op het strand of ik werd al benaderd door een Waalse man. In zijn beste Nederlands sprak hij me aan met de vraag of ik niet wou op zoek gaan naar de gouden communiering van zijn dochter. Ze was hem tijdens het spelen op het zachte zand verloren. Heel de familie had een groot deel van de namiddag reeds gezocht maar was er jammer genoeg niet in geslaagd om de ring terug te vinden. Zijn dochter had in tranen het strand verlaten. Het leuke en zorgeloze dagje strand in Blankenberge had plaats gemaakt voor verdriet en ontgoocheling.

Uiteraard stelde ik me bereidwillig op en was ik akkoord om naar de gouden communiering te zoeken. Desalniettemin probeerde ik de opgeflakkerde hoop bij de man wat de kop in te drukken door aan te geven dat ik niet kon garanderen dat ik de communiering zou terugvinden. Vaak weten mensen namelijk niet precies meer waar ze gezeten hebben op het strand. Laat staan dat ze nog weten waar ze het sieraad zouden verloren zijn.

De twee laatste zoektochten naar een zilveren ring en een gouden huwelijksring eindigden beiden in mineur omdat de personen in kwestie hun aanwijzingen naar de plaats van het verlies te onduidelijk waren. Zo wist de ene jongedame niet meer bij welke reddingspost ze had gezeten en gaf de andere persoon als aanwijzing in de buurt van de surfclub. Hoe onduidelijker de aanwijzingen van het slachtoffer hoe kleiner de kans dat het sieraad gevonden zal worden.

Mijn tips voor personen die hun sieraad, sleutels of iets anders kostbaars verliezen op het strand zijn de volgende:

• Wees je bewust van je locatie.

Als je op het zachte zand zit, markeer je locatie dan op een duidelijke manier. Ga niet zelf op zoek naar het sieraad. Je zal het namelijk niet terugvinden en in je zoektocht  zal je zonder dat je het goed beseft het voorwerp verplaatsen.
Als je je sieraad verliest in zee, zorg dan dat je weet waar je precies bent en noteer het uur van je verlies. Zo zal de metaaldetectorist weten waar de zee zich bevond op het moment dat jij je sieraad verloor.

De reddingsposten van de strandredders kunnen je helpen om je plaats te bepalen. Ieder strandgedeelte wordt bewaakt door een reddingspost. Elke reddingspost heeft een nummer. Noteer die. Zorg dat je ook weet waar je je bevond ten opzichte van de reddingspost. Stond je ervoor, links of rechts ervan.

• Weet van welk soort metaal je sieraad gemaakt is.

Deze informatie is cruciaal voor de metaaldetectorist die je sieraad gaat zoeken.

• Contacteer de strandreddingsdienst.

Als je je sieraad verloor in Blankenberge contacteer dan met al je verzamelde informatie de strandreddingsdienst van Blankenberge. Deze dienst kan je in contact stellen met metaaldetectoristen die actief zijn op het strand van Blankenberge.

De Waalse man die mij aansprak had geen contact genomen met de strandreddingsdienst van Blankenberge maar kende de locatie van de verloren communiering goed.  Hij had op de plaats dat zijn dochter haar communiering verloor een bergje gemaakt. Hij kon bijgevolg voor mij een zone afbakenen op het zachte gedeelte van het zand waarop ik mij kon concentreren. Na tweemaal heen en weer te hebben gezwaaid over het eerste gedeelte van de zone gaf de equinox 800; 10 aan. Het geluid klonk zeker als goud maar rond het nummer 10 is de kans op aluminiumfolie groot. Bij de eerste schep in het zand was het echter al prijs. De communiering, met daarin verwerkt een steentje, kwam aan de oppervlakte tevoorschijn. De man was verbaasd en verstijfd van emotie. Na al mijn uitleg over hoe moeilijk het is om een gouden ring terug te vinden op het zachte zand had hij vermoedelijk zijn hoop op het vinden van de ring al terug opgegeven. Hij bedankte me uitgebreid waarna ik mijn zoeksessie voor die avond kon starten. De vondsten die ik in de twee uur nadien zou opgraven waren niets in vergelijking met de glimlach op het gezicht van de man. Net zoals in de immobiliën sector is bij het terugvinden van een verloren metalen voorwerp op het strand slechts één iets belangrijk: locatie, locatie en locatie.