Op 3 februari 2020 werd België geconfronteerd met COVID-19. Één van de negen Belgische geëvacueerden uit de Chinese stad Wuhan bleek besmet te zijn. De toenmalige minister van volksgezondheid Maggie De Block sprak de natie toe met de geruststellende mededeling dat de patiënt in goede gezondheid verkeerde en geen symptomen vertoonde.

Een tweede, besmette persoon werd 26 dagen later opgenomen in het Universitair Ziekenhuis van Antwerpen na een bezoek aan Frankrijk.

Daarna is het hek van de dam. Het virus verspreidt zich als een lopend vuurtje doorheen het grondgebied. De schuldigen worden gezocht en gevonden. Terugkerende reizigers uit Noord-Italië die hadden genoten van een skivakantie werden de eerste zondebok van de epidemie. Het zou niet bij hen blijven. De horeca, contactberoepen, scholen, luchtvaart… allen zouden ze met de vinger gewezen worden als oorzaak voor de versnelling en verspreiding van het virus.

Op 18 maart 2020 trok de federale regering aan de noodrem. De bevolking maakte kennis met de lockdown. Het land viel stil en de bewegingsvrijheid van de burgers werd beperkt.

Een maand later zijn de eerste versoepelingen echter al een feit. Tuincentra en doe-het-zelf zaken mogen als eersten onder strikte voorwaarden de deuren terug openen.

Op 7 mei 2020 was de eerste zoeksessie van Blankenbergse Strandvondsten na de lockdown realiteit.

Anderhalve maand kon de hobby niet uitgeoefend worden. Wat was het een gemis geweest.

Velen onder ons konden hun favoriete hobby, sport of bezigheid echter nog niet hernemen. Als lopen, wandelen en/of fietsen je ding niet was, moest je wel op zoek naar een nieuwe, zinvolle en vooral coronaveilige vrijetijdsbesteding.

Burgers wilden de vier muren van hun huizen verlaten en gingen op zoek naar alternatieven. Het afgelopen kalenderjaar moet ondanks de coronakilo’s zowat het sportiefste jaar uit de Belgische geschiedenis geweest zijn. Belgen bewogen nooit eerder zoveel wat menig hart- en vaatspecialist mogelijks een natte droom bezorgde.

De nieuw gekozen hobby mocht ook wat kosten want de Belgen hadden voldoende budget nu hun geplande reizen in het water vielen, feesten / concerten geannuleerd werden en het loon niet meer werd besteed aan de alom gekende Bourgondische levensstijl.

De Belg bewoog bijgevolg niet alleen meer, hij kon tevens meer sparen dan voorheen en had plots een zee aan zinvol in te vullen tijd. Menig echtgenote kon haar geluk niet op als haar liefdevolle echtgenoot eindelijk die hobby vond die hem terug uit zijn / haar kot lokte.

Metaaldetectie bleek voor menig burger de hobby bij uitstek te zijn in coronatijden. Een gegeven dat tevens voor de schrijvende pers niet onopgemerkt bleef. Zo was Blankenbergse Strandvondsten met zijn gepaard gaande vondsten te zien in het Nieuwsblad, de Krant van West-Vlaanderen en op de website van Histories vzw na een interview met Medea.

Medea is, voor wie het zich afvraagt,  heden ten dage een online platform waar metaaldetectoristen, onderzoekers en erfgoedmedewerkers archeologische metaaldetectievondsten en kennis hierover kunnen delen via een publiek toegankelijke databank.

In de  Griekse mythologie was Medea echter een tovenares die haar geliefde Jason hielp het gulden vlies te veroveren. Nadat hij haar liet staan voor de dochter van de koning van Korinthe nam ze op een gruwelijke manier wraak.

In ieder geval was de pers in 2020 op zoek naar positieve nieuwsberichten en kwam ze al snel terecht bij metaaldetectie.

Dat burgers steeds meer interesse toonden in metaaldetectie als hobby werd tevens opgemerkt door de zaakvoerder van Westcoastdetecting, Christophe Decoussemaeker. Hij zag in zijn winkel te De Panne de verkoopcijfers duidelijk toenemen. Metaaldetectie is uiterst geschikt voor mensen die op zoek zijn naar een coronaveilige hobby, aldus Christophe.

Het gegeven dat je metaaldetectie in de gezonde buitenlucht kan beoefenen terwijl je vol spanning op zoek gaat naar verborgen ‘schatten’ maakt de aantrekkingskracht van deze tot nog toe onbekende hobby alleen maar groter.

Terwijl Christophe in Westcoastdetecting zijn handen vol had met bestellingen, zag ook het Agentschap van Onroerend Erfgoed de activiteit op hun website toenemen. Het totaal aantal erkenningen steeg in één jaar tijd met 35 procent. Een spectaculair cijfer dat niet enkel het gevolg kan zijn van hun toenemende sensibilisering. Naarmate het einde van 2020 naderde beschikten 4648 metaaldetectoristen over een erkenning.

Naast het aantal erkenningen stegen ook de vondstmeldingen navenant. Het aantal gemelde vondsten steeg maar liefst met 12 procent. Het agentschap kreeg bij momenten wel honderden meldingen per week te verwerken.

Ook op het terrein stelde Blankenbergse Strandvondsten vast dat metaaldetectie in de lift zat. Sedert de lockdown is het aantal metaaldetectoristen alsook de activiteit op het Blankenbergse strand beduidend gestegen. Een duidelijk verschil met vroeger is dan weer dat nieuwe metaaldetectoristen bijzonder goed uitgerust het strand betreden. Een ervaren metaaldetectorist weet dat dit niet noodzakelijk zal leiden tot bijzondere vondsten maar duizend euro betalen voor een metaaldetector lijkt voor velen geen probleem meer. De instapmodellen worden als het ware met sprekend gemak overgeslagen.

Tot slot werden ook de kustgemeenten geconfronteerd met de hobby. Zij zagen, na een oproep van het Agentschap Onroerend Erfgoed om toestemming te vragen om te zoeken op het strand aan de desbetreffende kustgemeente, de aanvragen binnenstromen.

Rest enkel nog de vraag hoeveel er de hobby zullen blijven beoefenen eens de versoepelingen een feit zijn en de vrije tijd zal krimpen. Metaaldetectie is namelijk een hobby die op alle fronten heel wat doorzettingsvermogen vraagt. Hoe lang zal het duren vooraleer de eerste aan de kant geschoven metaaldetector aangeboden wordt op tweedehands.be of marketplace? Zullen ervaren metaaldetectoristen binnenkort een dergelijke detector voor een prikje op de kop kunnen tikken en op die manier hun arsenaal uitbreiden? De toekomst zal het alvast uitwijzen.

Tot deze periode aanbreekt zullen ervaren metaaldetectoristen zich echter moeten tevreden stellen met het geven van tips en tricks in verschillende facebookgroepen aan personen die willen starten met de hobby.

Een veel voorkomende vraag is welke detector moet ik nu precies aankopen. Het is belangrijk dat je goed nadenkt voor je overgaat tot het aanschaffen van een metaaldetector. Vooreerst dien je te beslissen op welke ondergrond je wilt gaan zoeken: strand (nat of zacht gedeelte) of akker.

Informeer je vervolgens zoveel als mogelijk via verschillende kanalen maar leg je oor ook zeker eens te luister bij een ervaren zoeker.

Kan je niet onmiddellijk beslissen welke je favoriete ondergrond zal worden, ga dan voor een all-round metaaldetector van een gekend merk. Let wel op het gewicht van de detector die je wenst aan te schaffen want na een paar uur zoeken zou het toestel wel eens over het al dan niet einde van je zoeksessie kunnen beslissen.

Bepaal vervolgens je budget. Een detector aanschaffen van minder dan 150 euro is geen goed idee. Een val waar Blankenbergse Strandvondsten jaren geleden ook zelf intrapte. Goedkopere metaaldetectoren zitten vaak slecht in elkaar met alle gevolgen van dien voor het dieptebereik en de discriminatiestand.

Eens je een detector hebt aangeschaft is het noodzakelijk dat je de werking ervan leert kennen. Verwacht je niet onmiddellijk aan grote vondsten maar bereid je voor om in eerste instantie veel afval en vuilnis op te graven. Eens je de verschillende tonen leert kennen gaat dit vanzelf minderen al blijft het opgraven van vuilnis noodzakelijk om geen kostbaarheden te missen.

Zet de discriminatie nooit te hoog maar laat dit afhangen van de vervuiling van de grond.

Leer de tonen van de vondsten te herkennen. Je kan dit doen adhv van een zogenaamde bench test maar je leert het best en snelst op het terrein zelf. Dit vraagt echter tijd en doorzettingsvermogen.

Voel je je nog onervaren, onzeker en wil je niet teveel in de kijker lopen bij je eerste zoektochten, zoek dan een rustige plek om te starten met de hobby.

De moraal van het verhaal is dat de modale burger metaaldetectie ontdekt heeft maar enkel diegene die de microbe echt te pakken hebben, zullen doorgaan met de hobby.

Een hobby die je fysieke en mentale weerbaarheid na iedere zoeksessie met de nodige percentages doet toenemen. Een niet te onderschatten meerwaarde in tijden waarin je gezondheid je belangrijkste goed is.