Nu het zomerseizoen omwille van COVID-19 en vooral het slechte weer begin juli 2020 zich maar langzaam op  gang  trekt, kijkt Blankenbergse Strandvondsten reeds met een voldane blik terug op de eerste twee kwartalen van 2020.

Waar januari op vlak van vondsten nog een normale maand was, trok februari alle registers open. Stormen Ciara en Dennis beukten hevig in op het Blankenbergse strand waardoor hele hoeveelheden zand in zee verdwenen, de ondertussen traditionele kliffen op het strand verschenen maar last but not least heel wat verse te detecteren stukken strand tevoorschijn kwamen. 

Het was slechts een kwestie van tijd tot Blankenbergse Strandvondsten de juiste locatie zou vinden. Uiteindelijk zou Blankenbergse Strandvondsten er ongeveer een maand over doen maar begin maart, net voor de start van de lockdown, was het zover. Op een plek op het strand waar Blankenbergse Strandvondsten reeds vele malen met de Equinox 800 had gezocht, kwam plots de ene na de andere bijzondere vondst uit het zand tevoorschijn. Naast de vier ringen (waarvan één gouden) kwamen ook talloze oudere munten aan de oppervlakte.

De opkomende zee maakte aan deze zoeksessie jammer genoeg vroeger dan gewild een einde. Met een gerust hart, een rugzak vol vondsten en vooral uitkijkend naar de volgende zoeksessie, verliet Blankenbergse Strandvondsten die dag het Blankenbergse strand. Diezelfde week ging het land echter plotsklaps in lockdown. Zoeken op het strand was vanaf dan niet meer toegelaten. Met de hond gaan wandelen op het strand mocht dan weer wel. Los van het gegeven dat Blankenbergse Strandvondsten tot op heden nog steeds niet begrijpt waarom detecteren tijdens de lockdown niet toegelaten was, werd er met weemoed gekeken tijdens de dagelijkse wandelingen met de hond naar die bepaalde plek die langzaam maar zeker opnieuw verzand raakte.

Eens zoeken op het strand opnieuw toegelaten werd, was Blankenbergse Strandvondsten er dan ook als de kippen bij om onmiddellijk naar het strand te trekken. Tegen beter weten in werd er opnieuw gezocht op de plek die begin maart noodgedwongen verlaten werd. Al gauw bleek dat de verzanding niet zo erg was als het blote oog vastgesteld had. Opnieuw kwamen al snel oudere vondsten alsook sieraden aan de oppervlakte. Het zou nog drie zoeksessies duren vooraleer de signalen ophielden en de plek geen vondsten meer prijs gaf. In mei keerde de rust op het strand terug, was het vooral genieten van de sessies maar bleven uitzonderlijke vondsten uit. Eind juni bracht verandering met het kunnen lokaliseren van een zilveren ring maar juli trok opnieuw net zoals februari met één zoeksessie alle registers terug open.

Wat op een ontgoochelende sessie leek uit te draaien, wijzigde plotsklaps in een epische sessie. Blankenbergse Strandvondsten was na één uur zoeken, met slechts enkele signalen op het palmares, bereid om die dag de handdoek in de ring te gooien. De terugweg werd ingezet maar leverde na 300 meter wandelen plots enkele signalen op. Om zeker te zijn niets over het hoofd te zien, werd deze plek in een raster afgezocht. De signalen bleven komen, wat na twintig minuten zoeken resulteerde in een gouden ring. Blankenbergse Strandvondsten had na deze vondst het strand kunnen verlaten maar deed dit niet. Er werd doorgezet wat nog zou resulteren in zowel een zilveren als een stainless steel ring. Het vinden van zowel een gouden als zilveren ring tijdens één sessie was een uitzonderlijk gegeven. In de bijhorende you tube video werd het woord episch dan ook niet geschuwd.

Het meest opvallende feit van deze twee kwartalen is het gegeven dat het merendeel van de ringen die gevonden werden uit stainless steel vervaardigd zijn met uitzondering van één die uit titanium gesmeed was. De mogelijkheid bestaat dat dit de komende jaren een trend dreigt te worden. In de wereld van sieraden zijn nu éénmaal heel wat meer mogelijkheden dan vroeger en bestaat bijvoorbeeld een huwelijksring niet noodzakelijk meer uit edelmetaal.

In de eerste twee kwartalen van 2020 vond Blankenbergse Strandvondsten in totaal 21 ringen. Van deze 21 exemplaren waren er slecht 7 (1/3) gemaakt van edelmetaal namelijk: twee gouden en vijf zilveren ringen.

21 ringen vinden in zes maanden is en blijft ook voor Blankenbergse Strandvondsten eerder uitzonderlijk. Het is dan ook belangrijk dat beginnende zoekers zich bewust zijn dat een ring of sieraad vinden op het strand geen evidentie is. De hoeveelheid afval staat vaak in schril contrast met de hoeveelheid vondsten ook al is dat niet altijd merkbaar in de video’s op het you tube kanaal. Zoekers die over onvoldoende doorzettingsvermogen beschikken of onvoldoende kennis hebben van het strand alsook hun detector zullen in eerste instantie geen dergelijke vondsten doen. De uitzondering bevestigt natuurlijk de regel. Als beginnend zoeker is het proces (ontwikkeling van de juiste kennis en vaardigheden) dan ook belangrijker dan het product (de effectieve vondsten). Leer vooral genieten van ‘the thrill of the hunt’ zoals de Britten het zo mooi kunnen verwoorden.

Om de zoeksessies van strandzoekers opnieuw wat spannender te maken heeft Westcoastdetecting ook in 2020 tokens verstopt op verschillende stranden aan de Belgische kust. Het is niet alleen spannend om op zoek te gaan naar deze tokens, ze geven je ook een korting bij aankoop van materiaal in de winkel van Westcoatdetecting. Blankenbergse Strandvondsten zelf kon vorig jaar reeds drie tokens vinden. In 2020 staat de teller echter nog op nul.

Besluiten doet Blankenbergse Strandvondsten met een zinnetje dat regelmatig door mijn hoofd gaat tijdens zoeksessies: Beter één ring in de hand dan tien onder het zand.